عضو شورا عالی استان مازندران گفت: وقتی کشوری بتواند نیازهای خود را تأمین کند و حتی به یک قطب اقتصادی و فناوری در منطقه تبدیل شود، به‌طور طبیعی نفوذ آن افزایش می‌یابد. این نفوذ، صرفاً سیاسی یا نظامی نیست، بلکه یک وابستگی مثبت و سازنده در میان همسایگان ایجاد می‌کند که خود به خود، کمربندی امنیتی پیرامون کشور شکل می‌دهد. اینگونه، اقتصاد از یک مسئله داخلی به یک ابزار قدرتمند برای اعمال اقتدار در سطح منطقه‌ای و جهانی تبدیل می‌شود.
ایران قوی، تبلور امنیت ملی و اقتدار پایدار
قائمی در خصوص امنیت ملی و اقتدار پایدار پرداخت و تصریح کرد: این دو مفاهیمی در هم تنیده و جدایی‌ناپذیرند؛ همچون دو بال یک پرنده که برای اوج گرفتن، به هر دو نیازمند است. این دو، نه محصول یک اتفاق یا یک عامل واحد، بلکه برآیند مجموعه‌ای پیچیده از مؤلفه‌های دفاعی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی هستند که در یک هارمونی دقیق، سمفونی قدرت ایران را می‌نوازند. ما در این مسیر دریافته‌ایم که اقتدار واقعی، فریاد زدن قدرت نیست، بلکه داشتن قدرتی است که نیازی به فریاد زدن ندارد. این دستاورد بزرگ، حاصل دهه‌ها تلاش، مقاومت و پیمودن مسیرهای صعب‌العبور بوده است؛ مسیری که هر گام آن، آجری بر دیوار مستحکم امنیت ملی کشور افزوده است.
وی در خصوص کلیدی‌ترین نتایجی که در امنیت ملی در کشور دست یافته ایم، افزود: امنیت ملی ایران امروز، تنها به توانمندی‌های دفاعی و موشکی‌اش خلاصه نمی‌شود، بلکه ریشه در ثبات اقتصادی، انسجام اجتماعی، پویایی علمی و غنای فرهنگی دارد. این امنیت، مانند یک سپر چندلایه عمل می‌کند که هر لایه‌ی آن، تهدیدی متفاوت را دفع می‌کند و این نگاه جامع، ضامن پایداری آن در برابر طوفان‌های منطقه‌ای و جهانی است.
اقتدار؛ میوه‌ی شیرین خودباوری و وحدت ملی
عضو شورا عالی استان مازندران خاطرنشان کرد: اقتداری که امروز از آن سخن می‌گوییم، یک قدرت وارداتی یا عاریه‌ای نیست. این اقتدار، نه یک هدیه‌ی خارجی، که جوانه‌ای است که از خاک باور و همبستگی ملی ما سر برآورده است. این خودباوری، به ما آموخت که می‌توانیم روی پای خود بایستیم و با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی، ناممکن‌ها را ممکن سازیم. وحدت ملی، همانند سیمانی مستحکم، تمام اجزای این ساختار قدرتمند را به هم پیوند داده و از فروپاشی آن در برابر فشارهای خارجی جلوگیری کرده است. بنابراین، اقتدار ایران، بیش از آنکه یک مفهوم نظامی باشد، یک دستاورد اجتماعی و فرهنگی است که در قلب تک‌تک ایرانیان ریشه دارد.
قائمی در پایان در خصوص اقتدار جمهوری اسلامی ایران که پازلی است متشکل از قطعاتی متنوع که هر یک به جای خود حیاتی و تعیین‌کننده است گفت: وقتی از اقتدار سخن می‌گوییم، ابتدا ذهن‌ها به سمت توان دفاعی و بازدارندگی نیروهای مسلحمان می‌رود که الحق و الانصاف، لرزه بر اندام هر متجاوزی می‌اندازد. اما نباید از نقش بی‌بدیل اقتدار علمی و فناوری غافل شد؛ دانشمندان ما با تلاش شبانه‌روزی، ایران را در حوزه‌هایی چون هوافضا، نانو و هسته‌ای به خودکفایی و پیشرفت‌های چشمگیر رسانده‌اند. علاوه بر این، اقتدار فرهنگی و نفوذ معنوی ایران در منطقه و جهان، ظرفیتی بی‌نظیر برای دیپلماسی عمومی و ایجاد همبستگی ایجاد کرده است؛ گویی نور دانش و فرهنگ، همچون پرتو خورشید، فراتر از مرزها می‌تابد.
